Slappe friet en aanmaakkoffie

Nog ruim 5 weken en dan zit het avontuur er weer op. Dan moet er afscheid genomen worden van dit mooie land en haar vriendelijke mensen. Maar gelukkig kan ik straks weer genieten van bepaalde dingen die je hier niet hebt en in Nederland wel. Natuurlijk Nova, familie en vrienden, maar ook andere bepaalde Nederlandse gewoontes die als je thuis bent niet opvallen, maar hier wel. Als je me vraagt welke gewoontes ik nu het meest mis zijn dat vooral dingen die met eten te maken hebben. Ze kennen hier bijvoorbeeld geen satésaus! Snap je toch niks van? Ook Afrika stikt van de Aziaten, net als de rest van de wereld. Het centrum hier in Grabouw word gedomineerd door Chinese, Indiaanse of Pakistaanse winkeltje, maar nergens satésaus te krijgen! Ongelofelijk!!
Op zich kan ik daar nog wel mee leven. De ergste twee gebreken hier die me soms zelf irriteren zijn de slappe natte friet en aanmaakkoffie. Als je hier een frietje besteld of een gerecht waar friet bij zit, krijg je altijd van die slappe zooi waar het vet uitloopt als je er in knijpt. De eerste keer dat ik friet bestelde dacht ik dat het een toevallige uitzondering was, maar al snel kwam ik erachter dat slappe friet hier gewoon standaard is. Ik heb dan maar ook besloten, geen friet meer te eten hier en ik merk dat ik het Nederlandse frietje toch wel erg mis nu. Roger, had je plannen om ooit naar Zuid Afrika te gaan? Dan ken je de risico’s nu ok? Niet zeggen dat ik je niet gewaarschuwd heb!
Koffie is dus ook een groot probleem, filterkoffie kan je hier nergens krijgen en ik moet elke dag van die gore aanmaaktroep naar binnen werken. Het spijt me dat ik jullie dit tragische nieuws moet vertellen en hoop dan ook dat jullie op dit moment genoeg tissues bij de hand hebben, het is gewoon erg treurig allemaal. Heel af en toe kan je in een restaurant filterkoffie krijgen en dat staat dan ook duidelijk op de menukaart aangegeven. Net of het zo’n groot wonder is?!

Nu tijd voor andere verhalen. Er is weer een flinke tijd voorbij sinds de vakantie met Nova en er is inmiddels weer veel gebeurd.
Denk alweer een maand gelden toen Nova net weg was, ben ik naar een Reggaefestival geweest hier in een van de townships. Eerst werden we raar aangekeken omdat we de enige blanken waren, maar toen ze een beetje aan ons gewend waren vonden ze het alleen maar mooi dat wij er waren. De blanken hier in Zuid Afrika leven erg in hun eigen wereld en zullen nooit zomaar een township binnen gaan om zich te mengen met de originele bevolking. Ze denken dat het daar levensgevaarlijk is en voelen zich er trouwens ook veel te goed voor. Ik heb het niet zo op de blanken hier. De meeste hebben echt van die ouderwetse Engelse tradities en spelen cricket in dure poloshirtjes en drinken thee uit porseleinen kopjes in een kamer met bloemetjesbehang, van zulke types! Ik schaam me soms hier dat ik blank ben als ik zie hoe ze leven in een land wat eigenlijk helemaal niet van hun is. We hebben in Nederland zogenaamd een integratieprobleem, je moest een zien hoe blanken (en in Zuid Afrika zijn dat veel Nederlanders) zich integreren in het buitenland, echt te arrogant gewoon! Maargoed het festival was erg gezellig, met alle rasta’s van Grabouw en de relaxte sfeer. Reggae is in Afrika natuurlijk een van de grootste muziekstromingen dus het niveau was zeer aangenaam, al waren sommige muziekanten te stoned van de daga (zoals ze het hier noemen) om nog een gitaar vast te houden.

Verder zijn we druk bezig geweest met een groot voetbaltoernooi in Caledon. Dit toernooi was voor de hele Overbergregio (groot gebied van de Western Cape) en werd georganiseerd door de overheid en een organisatie die ‘Sports against crime’ heet. Aan dit toernooi deden honderden kinderen mee uit townships en andere achterstandsgebieden. We kregen de taak om de boel te coördineren voor Grabouw en ook 2 teams te selecteren en te trainen. Tijdens een training hadden we 2 teams geselecteerd van onder de 13 en onder de 17. We zijn de weken erna druk bezig geweest om ze te trainen. We hadden vanuit Nederland een paar honderd tenues gekregen van voetbalclub DVOL uit Lent en die hebben we gebruikt voor onze jongens. Om de shirtjes te krijgen was overigens nog een hele prestatie. Ze lagen opgeslagen in een hok op het gemeentehuis en toen ik ze wou ophalen waren ze de sleutel kwijt. We kregen toen maar een bak met alle reservesleutels erin (ruim 300) en moesten maar uitproberen welke ervan de goede reservesleutel was (typisch Zuid-Afrika).
Voor het toernooi moesten we ook organiseren hoe we alle teams (in het totaal 10 in Grabouw) naar het toernooi moesten vervoeren. Met bussen en taxi’s is dat uiteindelijk gelukt. In Caledon was eerst nog een optocht waar alle teams per stad door het centrum naar het veld moesten lopen, daarvoor hadden we op het allerlaatste nog even snel een banner gemaakt. Op dit toernooi zijn we uiteindelijk knap tweede geworden met het onder de 17 team en met het onder de 13 team hebben we net niet de finale gehaald.
Na dit toernooi was ik me toch verbrand! Het was de hele dag bewolkt geweest, maar de volgende dag stonden de blaasjes op mijn gezicht. En moesten we ook nog naar de verjaardag van de burgermeester, ben maar naast de fruitmand gaan zitten viel ik tenminste niet op naast de Galia appels en aardbeien.

Een van onze projecten was het trainen van voetbaltrainers. Hiervoor had ik het idee om Ajax Cape Town in te schakelen om ons te helpen. Via Joep (NEC)(waterhoofd) Goessens, had ik het email adres van de nieuwe technisch directeur van Ajax CT weten te bemachtigen, Joep bedankt jung! Jan Pruijn is de nieuwe technisch directeur en oud trainer van NEC (liet NEC de laatste keer promoveren naar de eredivisie) en hij stond wel open voor een bezoekje. We zijn even bij hem langs geweest bij het trainingscomplex van Ajax CT en hij wou ons wel assisteren met het project samen met een andere trainer (ex Charlton Athletic). Zo gezegd zo gedaan. Voor Jan hadden wij de 20 grootste talenten geselecteerd zodat hij meteen kon kijken of er wat rondliep voor Ajax (helaas). Voor Grabouw was het een hele happening en hadden we de plaatselijke krant ingeschakeld. Al met al een geslaagd project ook van Ajax kant en ze willen ook in de toekomst graag blijven samenwerken. Ze hadden ons ook nog uitgenodigd om langs te komen tijdens een wedstrijd plus een rondleiding door het stadion, daar moeten we dan nog maar een keer gebruik van maken.
Er is natuurlijk ook sinterklaas gevierd hier in Zuid Afrika, Sinterklaas zelf heb ik niet gezien, maar zwarte Pieten des te meer (wat een hele flauwe grap zeg). We hebben met de Nederlanders gedobbeld om cadeautjes zoals we dat wel vaker doen met Sinterklaas. Ik had onder andere een paar handboeien gewonnen en 3 plastic bloempotten, dus je begrijpt dat ik weer helemaal het mannetje was. Verder blijft het gewoon raar om Sinterklaas te vieren met 35 graden.
Het is nu dus goed warm aan het worden hier. Lager dan 20 graden word het niet meer ook niet in de nacht. En overdag is het tussen de 30 en 38 graden. We zijn pas aan het begin van de zomer dus in januari gaat het allemaal nog wat omhoog. Volgende week is het al kerst, maar ik heb totaal geen kerstgevoel. Met dit weer zie je niet eens dat er kerstbomen staan overal, daar is het veel te warm en zonnig voor. Ook zoiets raars is dat ze hier precies dezelfde kerstversiering en kerstmuziek draaien als bij ons. Loop je in de stad zijn de etalages versierd met sneeuwpoppen en hoor je White Christmas van Bing Cosby op de achtergrond en dat midden in de zomer met 35 graden! Wordt tijd dat ze hier hun eigen kerstversiering en liedjes maken. De Kerstman in een gele strakke zwembroek in plaats van die dikke jas en op een waterski aangetrokken door een paar dolfijnen in plaats van een arrenslee. Als kerstmuziek is het misschien verstandig om Summer time van Wil Smith te remixen naar Christmas time (hoef je alleen het refrein maar te veranderen). Oud en nieuw zal ook wel een warme aangelegenheid worden en dat gaan we uiteraard vieren op het strand bij Kaapstad, toch wel uniek voor een Nederlander.

Afgelopen dinsdag was het grootste evenement wat we hadden georganiseerd. The Family & Sports Day hier in Grabouw. Daarvoor hadden we een groot sporttoernooi voor 120 kinderen in elkaar gezet met allerlei verschillende sporten en voor de volwassenen was er muziek en veel drank. Er waren allerlei bandjes, zangers en zangeressen en dansgroepen. Voor het kleine grut was er een soapslide, luchtkasteel en een kidscorner waar ze geschminkt werden en spelletjes konden doen.
We waren hier al maanden mee bezig en we hadden het ver van ter voren gepromoot met posters, in de kranten en zelfs op de radio. Kinderen moesten zich tussen 8 en 9 inschrijven voor het toernooi, maar na negen uur hadden we er slechts enkele tientallen. We hebben toen bussen laten rondrijden door de wijken met iemand erin met een megafoon en zijn zelf ook met een stuk of 8 auto’s gaan rondrijden om kinderen van de straat te plukken. Dit was erg succesvol en toen hadden we uiteindelijk weer teveel kinderen. Maargoed beter te veel dan te weinig. Uiteindelijk liepen we 2 uur uit, maar dat is voor Zuid-Afrikaanse begrippen heel redelijk. We hebben de kinderen ingedeeld in teams en zijn begonnen aan het toernooi. Het toernooi zelf werd op een gegeven moment een zooitje omdat sommige kinderen (na een gratis t-shirt en gratis eten en drinken) spoorloos verdwenen waren en we niet genoeg teams meer hadden. Maargoed dit soort taferelen zijn we hier inmiddels gewend. We hebben wat geïmproviseerd en uiteindelijk was het toch een leuke dag geworden. Na het toernooi was er nog de hele avond muziek en genoeg te drinken. Uiteindelijk hadden we rond de 300 bezoekers, wat een beetje tegenviel, maar hier in Afrika pak zoals ik al eerder aangaf alles altijd anders uit dan je verwacht.

Nu zijn de meeste werkzaamheden voor ons voorbij en is het alleen nog hard werken aan mijn scriptie. De vakanties zijn ook begonnen dus de meeste organisaties en scholen zijn gesloten nu. Voor de rest hebben we nog een project waar we een sportveld voor school proberen te realiseren. We hopen in januari in ieder geval met de ministers van sport en educatie rond te tafel te zitten om geld hiervoor veilig te stellen. De volgende studenten kunnen er straks weer mee verder gaan als wij weer terug in Nederland zijn.
Verder is het een beetje de tijd doden nu. Vrijwel iedereen hier heeft nu familie over, dus ik moet mezelf maar zien te vermaken. Dat gaat me ook eker wel lukken voor die laatste 5 weken. Mijn budget is alleen zo goed als op, dus kan geen rare dingen meer doen. Ik heb het meeste wel gezien, maar ga nog nog wel wat road tripjes maken en begin januari nog even naar Robbeneiland.
Geniet er nog maar even van daar in NL, want voor je het weet sta ik weer op de stoep en dan is het feest voorbij!

Groeten en vooral hele fijne feestdagen!!!!

P.S. heb op aanvraag van moeders nog wat landschapsfoto’s bijgevoegd.

P.S. NEC goed bezig!!!